przyprzeć

Polish

From przy- +‎ przeć.

przyprzeć pf (imperfective przypierać)

(transitive) to press or push against something (physically) [with accusative ‘who/what’] [with do (+ genitive) ‘against what’]
(transitive) to corner (to press against and limit mobility of) [with accusative ‘who/what’] [with do (+ genitive) ‘against what’]
(transitive, impersonal, colloquial) to have to suddenly use the restroom (to press against and limit mobility of) [with accusative ‘who/what needs to go’]
Nagle przyparło mnie. ― I suddenly had to go.
(reflexive with się) to press or push oneself against something [with do (+ genitive) ‘against what’]

Conjugation of przyprzeć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przyprzeć
future tense	1^st	przyprę			przyprzemy
	2^nd	przyprzesz			przyprzecie
	3^rd	przyprze			przyprą
	impersonal	przyprze się
past tense	1^st	przyparłem, -(e)m przyparł	przyparłam, -(e)m przyparła	przyparłom, -(e)m przyparło	przyparliśmy, -(e)śmy przyparli	przyparłyśmy, -(e)śmy przyparły
	2^nd	przyparłeś, -(e)ś przyparł	przyparłaś, -(e)ś przyparła	przyparłoś, -(e)ś przyparło	przyparliście, -(e)ście przyparli	przyparłyście, -(e)ście przyparły
	3^rd	przyparł	przyparła	przyparło	przyparli	przyparły
	impersonal	przyparto
conditional	1^st	przyparłbym, bym przyparł	przyparłabym, bym przyparła	przyparłobym, bym przyparło	przyparlibyśmy, byśmy przyparli	przyparłybyśmy, byśmy przyparły
	2^nd	przyparłbyś, byś przyparł	przyparłabyś, byś przyparła	przyparłobyś, byś przyparło	przyparlibyście, byście przyparli	przyparłybyście, byście przyparły
	3^rd	przyparłby, by przyparł	przyparłaby, by przyparła	przyparłoby, by przyparło	przyparliby, by przyparli	przyparłyby, by przyparły
	impersonal	przyparto by
imperative	1^st	niech przyprę			przyprzyjmy
	2^nd	przyprzyj			przyprzyjcie
	3^rd	niech przyprze			niech przyprą
passive adjectival participle		przyparty	przyparta	przyparte	przyparci	przyparte
anterior adverbial participle		przyparłszy
verbal noun		przyparcie

verbs