przygniatający

Polish

Etymology

From przygniatać +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘ.ɡɲa.taˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: przy‧gnia‧ta‧ją‧cy

Adjective

przygniatający (comparative bardziej przygniatający, superlative najbardziej przygniatający, derived adverb przygniatająco)

1. crushing, overwhelming, smashing, swingeing, thumping, withering

   Synonyms: druzgocący, miażdżący, przytłaczający

2. bleak, depressing, disheartening, dispiriting, distressful, distressing, upsetting

   Synonyms: przygnębiający, przytłaczający

3. outnumbering

Declension

Declension of przygniatający (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	przygniatający		przygniatająca	przygniatające	przygniatający	przygniatające
genitive	przygniatającego		przygniatającej	przygniatającego	przygniatających
dative	przygniatającemu		przygniatającej	przygniatającemu	przygniatającym
accusative	przygniatającego	przygniatający	przygniatającą	przygniatające	przygniatających	przygniatające
instrumental	przygniatającym		przygniatającą	przygniatającym	przygniatającymi
locative	przygniatającym		przygniatającej	przygniatającym	przygniatających

Participle

przygniatający (active adjectival)

1. active adjectival participle of przygniatać

Related terms

verbs

• przygniatać
• przygnieść

 

Further reading

• przygniatający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przygniatający in Polish dictionaries at PWN