przyboczny

Polish

Etymology

From przy- +‎ bok +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘˈbɔt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂnɘ
• Syllabification: przy‧bocz‧ny

Adjective

przyboczny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) adjacent, adjoining

   Synonyms: przyległy, sąsiedni

Declension

Declension of przyboczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	przyboczny		przyboczna	przyboczne	przyboczni	przyboczne
genitive	przybocznego		przybocznej	przybocznego	przybocznych
dative	przybocznemu		przybocznej	przybocznemu	przybocznym
accusative	przybocznego	przyboczny	przyboczną	przyboczne	przybocznych	przyboczne
instrumental	przybocznym		przyboczną	przybocznym	przybocznymi
locative	przybocznym		przybocznej	przybocznym	przybocznych

Noun

przyboczny m pers (female equivalent przyboczna)

1. (scouting) assistant leader

   Hypernym: zastępca

2. (obsolete) adjunct, attendant

   Synonym: (archaic) przybocznik

Declension

Declension of przyboczny

	singular	plural
nominative	przyboczny	przyboczni
genitive	przybocznego	przybocznych
dative	przybocznemu	przybocznym
accusative	przybocznego	przybocznych
instrumental	przybocznym	przybocznymi
locative	przybocznym	przybocznych
vocative	przyboczny	przyboczni

Related terms

(nouns):

• przybocze
• przybocznik

Further reading

• przyboczny in Polish dictionaries at PWN