Jump to content

przybacyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

przybacyć pf

  1. (transitive, reflexive with się, reflexive with sobie, Far Masovian) Alternative form of przybaczyć
    Nie mógem sobie przybacyć.I couldn't remember.

Further reading

[edit]
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “přybacyć”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 119