przemożenie

Polish

Etymology

From przemóc +‎ -enie.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʂɛ.mɔˈʐɛ.ɲɛ/

• (Greater Poland):
  • (Western Greater Poland) IPA^(key): /pʂɛ.mɔˈʐɛ.ɲɛ/

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: prze‧mo‧że‧nie

Noun

przemożenie n

1. verbal noun of przemóc
2. (Western Greater Poland) Synonym of możność

Declension

Declension of przemożenie

	singular
nominative	przemożenie
genitive	przemożenia
dative	przemożeniu
accusative	przemożenie
instrumental	przemożeniem
locative	przemożeniu
vocative	przemożenie

Further reading

• Oskar Kolberg (1877) “przemożenie”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 28