przemóc

See also: przemoc

Polish

Etymology

From prze- +‎ móc.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpʂɛ.mut͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛmut͡s
• Syllabification: prze‧móc

Verb

przemóc pf (imperfective przemagać)

1. (transitive, reflexive) to overpower, to overcome

   Synonyms: przezwyciężyć, przełamać, zwalczyć

2. (transitive or intransitive, of emotions etc.) to hold sway (over)
3. (transitive) to best (in a fight), to defeat

   Synonyms: see Thesaurus:bić

Conjugation

Conjugation of przemóc pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przemóc
future tense	1st	przemogę			przemożemy
	2nd	przemożesz			przemożecie
	3rd	przemoże			przemogą
	impersonal	przemoże się
past tense	1st	przemogłem, -(e)m przemógł	przemogłam, -(e)m przemogła	przemogłom, -(e)m przemogło	przemogliśmy, -(e)śmy przemogli	przemogłyśmy, -(e)śmy przemogły
	2nd	przemogłeś, -(e)ś przemógł	przemogłaś, -(e)ś przemogła	przemogłoś, -(e)ś przemogło	przemogliście, -(e)ście przemogli	przemogłyście, -(e)ście przemogły
	3rd	przemógł	przemogła	przemogło	przemogli	przemogły
	impersonal	przemożono
conditional	1st	przemógłbym, bym przemógł	przemogłabym, bym przemogła	przemogłobym, bym przemogło	przemoglibyśmy, byśmy przemogli	przemogłybyśmy, byśmy przemogły
	2nd	przemógłbyś, byś przemógł	przemogłabyś, byś przemogła	przemogłobyś, byś przemogło	przemoglibyście, byście przemogli	przemogłybyście, byście przemogły
	3rd	przemógłby, by przemógł	przemogłaby, by przemogła	przemogłoby, by przemogło	przemogliby, by przemogli	przemogłyby, by przemogły
	impersonal	przemożono by
imperative	1st	niech przemogę			przemóżmy
	2nd	przemóż			przemóżcie
	3rd	niech przemoże			niech przemogą
anterior adverbial participle		przemógłszy
verbal noun		przemożenie

Further reading

• przemóc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przemóc in Polish dictionaries at PWN