przegnanie

Polish

Etymology

From przegnać +‎ -anie.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /pʂɛˈɡna.ɲɛ/

Noun

przegnanie n

1. verbal noun of przegnać
2. (Żywiec) Synonym of rozwolnienie

Declension

Declension of przegnanie

	singular
nominative	przegnanie
genitive	przegnania
dative	przegnaniu
accusative	przegnanie
instrumental	przegnaniem
locative	przegnaniu
vocative	przegnanie

Further reading

• przegnanie in Polish dictionaries at PWN
• Izydor Kopernicki (1875) “przegnanie”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 375