protestanto

Esperanto

Etymology

singular present nominal active participle of protesti

Pronunciation

• IPA^(key): [protesˈtanto]
• Rhymes: -anto
• Hyphenation: pro‧tes‧tan‧to

Noun

protestanto (accusative singular protestanton, plural protestantoj, accusative plural protestantojn)

1. protester (at a riot or demonstration)
2. (religion) Protestant
   • 1983, Claude Piron, chapter 21, in Gerda malaperis!‎^[1], Brazil: Chapecó Fonto, →OCLC, archived from the original on 7 November 2011:

     Katolikoj, protestantoj, ortodoksuloj, judoj, islamanoj, budhanoj kaj aliaj estis membroj de tiu internacia aŭ supernacia societo.

     Catholics, Protestants, Orthodox, Jews, Muslims, Buddhists and others were members of this international and supernational society.