probent

Latin

Verb

probent

1. third-person plural present active subjunctive of probō

Polish

Etymology

From próba +‎ -ent.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Chełmno-Dobrzyń) IPA^(key): /ˈprɔ.bɛnt/

Noun

probent m pers (female equivalent probanta)

1. (Chełmno-Dobrzyń) trier (one who has tried or experienced something)

   Jestem probent takich rzeczy. ― I'm a trier of these things.

Further reading

• Antoni Krasnowolski (1879) “probent”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 307