preschen
Appearance
German
[edit]Etymology
[edit](This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]preschen (weak, third-person singular present prescht, past tense preschte, past participle geprescht, auxiliary sein)
- to rush
Conjugation
[edit]infinitive | preschen | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | preschend | ||||
past participle | geprescht | ||||
auxiliary | sein | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich presche | wir preschen | i | ich presche | wir preschen |
du preschst du prescht1 |
ihr prescht | du preschest | ihr preschet | ||
er prescht | sie preschen | er presche | sie preschen | ||
preterite | ich preschte | wir preschten | ii | ich preschte2 | wir preschten2 |
du preschtest | ihr preschtet | du preschtest2 | ihr preschtet2 | ||
er preschte | sie preschten | er preschte2 | sie preschten2 | ||
imperative | presch (du) presche (du) |
prescht (ihr) |
1Permitted officially in Austria; used colloquially throughout the German-speaking area.
2Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.