pragnięcie

Polish

Etymology

From pragnąć +‎ -ęcie.

Pronunciation

• IPA^(key): /praɡˈɲɛɲ.t͡ɕɛ/
• Rhymes: -ɛɲt͡ɕɛ
• Syllabification: prag‧nię‧cie

Noun

pragnięcie n

1. verbal noun of pragnąć

Declension

Declension of pragnięcie

	singular
nominative	pragnięcie
genitive	pragnięcia
dative	pragnięciu
accusative	pragnięcie
instrumental	pragnięciem
locative	pragnięciu
vocative	pragnięcie