praedirus

Latin

Etymology

From prae- +‎ dīrus.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /prae̯ˈdiː.rus/, [präe̯ˈd̪iːrʊs̠]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /preˈdi.rus/, [preˈd̪iːrus]

Adjective

praedīrus (feminine praedīra, neuter praedīrum); first/second-declension adjective

1. very frightful, detestable

Declension

First/second-declension adjective.

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	praedīrus	praedīra	praedīrum		praedīrī	praedīrae	praedīra
genitive	praedīrī	praedīrae	praedīrī		praedīrōrum	praedīrārum	praedīrōrum
dative	praedīrō	praedīrae	praedīrō		praedīrīs
accusative	praedīrum	praedīram	praedīrum		praedīrōs	praedīrās	praedīra
ablative	praedīrō	praedīrā	praedīrō		praedīrīs
vocative	praedīre	praedīra	praedīrum		praedīrī	praedīrae	praedīra

References

“praedirus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press