praeconius
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /prae̯ˈkoː.ni.us/, [präe̯ˈkoːniʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /preˈko.ni.us/, [preˈkɔːnius]
Adjective
[edit]praecōnius (feminine praecōnia, neuter praecōnium); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praecōnius | praecōnia | praecōnium | praecōniī | praecōniae | praecōnia | |
| genitive | praecōniī | praecōniae | praecōniī | praecōniōrum | praecōniārum | praecōniōrum | |
| dative | praecōniō | praecōniae | praecōniō | praecōniīs | |||
| accusative | praecōnium | praecōniam | praecōnium | praecōniōs | praecōniās | praecōnia | |
| ablative | praecōniō | praecōniā | praecōniō | praecōniīs | |||
| vocative | praecōnie | praecōnia | praecōnium | praecōniī | praecōniae | praecōnia | |
Related terms
[edit]References
[edit]- “praeconius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “praeconius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- praeconius in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- praeconius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.