praecognosco

Latin

Etymology

From prae- +‎ cognōscō.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /prae̯.koɡˈnoːs.koː/, [präe̯kɔŋˈnoːs̠koː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /pre.koɲˈɲos.ko/, [prekoɲˈɲɔsko]

Verb

praecognōscō (present infinitive praecognōscere, perfect active praecognōvī, supine praecognitum); third conjugation

1. to foresee or foreknow

Conjugation

   Conjugation of praecognōscō (third conjugation)

indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praecognōscō	praecognōscis	praecognōscit	praecognōscimus	praecognōscitis	praecognōscunt
	imperfect	praecognōscēbam	praecognōscēbās	praecognōscēbat	praecognōscēbāmus	praecognōscēbātis	praecognōscēbant
	future	praecognōscam	praecognōscēs	praecognōscet	praecognōscēmus	praecognōscētis	praecognōscent
	perfect	praecognōvī	praecognōvistī, praecognōstī1	praecognōvit, praecognōt1	praecognōvimus, praecognōmus1	praecognōvistis, praecognōstis1	praecognōvērunt, praecognōrunt, praecognōvēre1
	pluperfect	praecognōveram, praecognōram1	praecognōverās, praecognōrās1	praecognōverat, praecognōrat1	praecognōverāmus, praecognōrāmus1	praecognōverātis, praecognōrātis1	praecognōverant, praecognōrant1
	future perfect	praecognōverō, praecognōrō1	praecognōveris, praecognōris1	praecognōverit, praecognōrit1	praecognōverimus, praecognōrimus1	praecognōveritis, praecognōritis1	praecognōverint, praecognōrint1
passive	present	praecognōscor	praecognōsceris, praecognōscere	praecognōscitur	praecognōscimur	praecognōsciminī	praecognōscuntur
	imperfect	praecognōscēbar	praecognōscēbāris, praecognōscēbāre	praecognōscēbātur	praecognōscēbāmur	praecognōscēbāminī	praecognōscēbantur
	future	praecognōscar	praecognōscēris, praecognōscēre	praecognōscētur	praecognōscēmur	praecognōscēminī	praecognōscentur
	perfect	praecognitus + present active indicative of sum
	pluperfect	praecognitus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	praecognitus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praecognōscam	praecognōscās	praecognōscat	praecognōscāmus	praecognōscātis	praecognōscant
	imperfect	praecognōscerem	praecognōscerēs	praecognōsceret	praecognōscerēmus	praecognōscerētis	praecognōscerent
	perfect	praecognōverim, praecognōrim1	praecognōverīs, praecognōrīs1	praecognōverit, praecognōrit1	praecognōverīmus, praecognōrīmus1	praecognōverītis, praecognōrītis1	praecognōverint, praecognōrint1
	pluperfect	praecognōvissem, praecognōssem1	praecognōvissēs, praecognōssēs1	praecognōvisset, praecognōsset1	praecognōvissēmus, praecognōssēmus1	praecognōvissētis, praecognōssētis1	praecognōvissent, praecognōssent1
passive	present	praecognōscar	praecognōscāris, praecognōscāre	praecognōscātur	praecognōscāmur	praecognōscāminī	praecognōscantur
	imperfect	praecognōscerer	praecognōscerēris, praecognōscerēre	praecognōscerētur	praecognōscerēmur	praecognōscerēminī	praecognōscerentur
	perfect	praecognitus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	praecognitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	praecognōsce	—	—	praecognōscite	—
	future	—	praecognōscitō	praecognōscitō	—	praecognōscitōte	praecognōscuntō
passive	present	—	praecognōscere	—	—	praecognōsciminī	—
	future	—	praecognōscitor	praecognōscitor	—	—	praecognōscuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		praecognōscere	praecognōvisse, praecognōsse1	praecognitūrum esse	praecognōscī	praecognitum esse	praecognitum īrī
participles		praecognōscēns	—	praecognitūrus	—	praecognitus	praecognōscendus, praecognōscundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		praecognōscendī	praecognōscendō	praecognōscendum	praecognōscendō	praecognitum	praecognitū

¹The verb "nōscō" and its compounds frequently drop the syllables "vi" and "ve" from their perfect, pluperfect and future perfect conjugations.

Descendants

• English: precognosce
• French: préconnaître
• Italian: preconoscere
• Spanish: preconocer

References

• “praecognosco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• praecognosco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.