praecogitandus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Future passive participle of praecōgitō
Participle
[edit]praecōgitandus (feminine praecōgitanda, neuter praecōgitandum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praecōgitandus | praecōgitanda | praecōgitandum | praecōgitandī | praecōgitandae | praecōgitanda | |
| genitive | praecōgitandī | praecōgitandae | praecōgitandī | praecōgitandōrum | praecōgitandārum | praecōgitandōrum | |
| dative | praecōgitandō | praecōgitandae | praecōgitandō | praecōgitandīs | |||
| accusative | praecōgitandum | praecōgitandam | praecōgitandum | praecōgitandōs | praecōgitandās | praecōgitanda | |
| ablative | praecōgitandō | praecōgitandā | praecōgitandō | praecōgitandīs | |||
| vocative | praecōgitande | praecōgitanda | praecōgitandum | praecōgitandī | praecōgitandae | praecōgitanda | |