praecerptus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of praecerpō
Participle
[edit]praecerptus (feminine praecerpta, neuter praecerptum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praecerptus | praecerpta | praecerptum | praecerptī | praecerptae | praecerpta | |
| genitive | praecerptī | praecerptae | praecerptī | praecerptōrum | praecerptārum | praecerptōrum | |
| dative | praecerptō | praecerptae | praecerptō | praecerptīs | |||
| accusative | praecerptum | praecerptam | praecerptum | praecerptōs | praecerptās | praecerpta | |
| ablative | praecerptō | praecerptā | praecerptō | praecerptīs | |||
| vocative | praecerpte | praecerpta | praecerptum | praecerptī | praecerptae | praecerpta | |
References
[edit]- “praecerptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press