praecerpo

Latin

Alternative forms

• praecarpo

Etymology

From prae- +‎ carpo.

Pronunciation

• (Classical Latin) IPA^(key): /prae̯ˈker.poː/, [präe̯ˈkɛrpoː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /preˈt͡ʃer.po/, [preˈt͡ʃɛrpo]

Verb

praecerpō (present infinitive praecerpere, perfect active praecerpsī, supine praecerptum); third conjugation

1. to pluck, pick, harvest beforehand, or before the right time
2. to lessen or diminish

Conjugation

Conjugation of praecerpō (third conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praecerpō	praecerpis	praecerpit	praecerpimus	praecerpitis	praecerpunt
	imperfect	praecerpēbam	praecerpēbās	praecerpēbat	praecerpēbāmus	praecerpēbātis	praecerpēbant
	future	praecerpam	praecerpēs	praecerpet	praecerpēmus	praecerpētis	praecerpent
	perfect	praecerpsī	praecerpsistī	praecerpsit	praecerpsimus	praecerpsistis	praecerpsērunt, praecerpsēre
	pluperfect	praecerpseram	praecerpserās	praecerpserat	praecerpserāmus	praecerpserātis	praecerpserant
	future perfect	praecerpserō	praecerpseris	praecerpserit	praecerpserimus	praecerpseritis	praecerpserint
passive	present	praecerpor	praecerperis, praecerpere	praecerpitur	praecerpimur	praecerpiminī	praecerpuntur
	imperfect	praecerpēbar	praecerpēbāris, praecerpēbāre	praecerpēbātur	praecerpēbāmur	praecerpēbāminī	praecerpēbantur
	future	praecerpar	praecerpēris, praecerpēre	praecerpētur	praecerpēmur	praecerpēminī	praecerpentur
	perfect	praecerptus + present active indicative of sum
	pluperfect	praecerptus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	praecerptus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	praecerpam	praecerpās	praecerpat	praecerpāmus	praecerpātis	praecerpant
	imperfect	praecerperem	praecerperēs	praecerperet	praecerperēmus	praecerperētis	praecerperent
	perfect	praecerpserim	praecerpserīs	praecerpserit	praecerpserīmus	praecerpserītis	praecerpserint
	pluperfect	praecerpsissem	praecerpsissēs	praecerpsisset	praecerpsissēmus	praecerpsissētis	praecerpsissent
passive	present	praecerpar	praecerpāris, praecerpāre	praecerpātur	praecerpāmur	praecerpāminī	praecerpantur
	imperfect	praecerperer	praecerperēris, praecerperēre	praecerperētur	praecerperēmur	praecerperēminī	praecerperentur
	perfect	praecerptus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	praecerptus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	praecerpe	—	—	praecerpite	—
	future	—	praecerpitō	praecerpitō	—	praecerpitōte	praecerpuntō
passive	present	—	praecerpere	—	—	praecerpiminī	—
	future	—	praecerpitor	praecerpitor	—	—	praecerpuntor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		praecerpere	praecerpsisse	praecerptūrum esse	praecerpī	praecerptum esse	praecerptum īrī
participles		praecerpēns	—	praecerptūrus	—	praecerptus	praecerpendus, praecerpundus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		praecerpendī	praecerpendō	praecerpendum	praecerpendō	praecerptum	praecerptū

Derived terms

• praecerptus

References

• “praecerpo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “praecerpo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• praecerpo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.