pozór

See also: pozor

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pozorъ. By surface analysis, deverbal from pojrzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.zur/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔzur
• Syllabification: po‧zór

Noun

pozór m inan

1. a misleading or superficial appearance; illusion, facade

Declension

Declension of pozór

	singular	plural
nominative	pozór	pozory
genitive	pozoru	pozorów
dative	pozorowi	pozorom
accusative	pozór	pozory
instrumental	pozorem	pozorami
locative	pozorze	pozorach
vocative	pozorze	pozory

Derived terms

nouns

• pozoracja
• pozoranctwo
• pozorant
• pozorantka
• pozorność

 

verb

• pozorować
• upozorować
• zachować pozory
• zachowywać pozory

 

adjectives

• pozoracyjny
• pozorny

 

• wbrew pozorom

 

Related terms

Old Polish

• źrzeć

 

Further reading

• pozór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pozór in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “pozór”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN