powierzchnia

See also: powierzchnią

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔˈvjɛʂx.ɲa/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈvjeʂ.xɲɒ/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -ɛʂxɲa
• Syllabification: po‧wierzch‧nia

Etymology 1

From powierzchni +‎ -a. First attested in 1612.

Noun

powierzchnia f (related adjective powierzchniowy, abbreviation pow.)

1. surface (overside or up-side of a flat object such as a table, or of a liquid)
2. area, surface area (measure of the extent of a surface)

   Synonyms: przestrzeń, rozległość

3. (literary) surface (outward or external appearance)
4. surface (outside hull of a tangible object)
5. (obsolete, mining) surface (top layer of earth above the mine; layer not underground)
6. (obsolete) shallowness

   Synonym: powierzchowność

Declension

Declension of powierzchnia

	singular	plural
nominative	powierzchnia	powierzchnie
genitive	powierzchni	powierzchni/powierzchń
dative	powierzchni	powierzchniom
accusative	powierzchnię	powierzchnie
instrumental	powierzchnią	powierzchniami
locative	powierzchni	powierzchniach
vocative	powierzchnio	powierzchnie

Derived terms

verbs

• utrzymać się na powierzchni pf, utrzymywać się na powierzchni impf
• wypłynąć na powierzchnię pf, wypływać na powierzchnię impf
• zmieść z powierzchni ziemi pf, zmiatać z powierzchni ziemi impf
• zniknąć z powierzchni ziemi pf, znikać z powierzchni ziemi impf

 

Related terms

adjectives

• nawierzchniowy
• powierzchniowy
• wierzchni

 

nouns

• nawierzchnia
• wierzch
• wierzcheń

 

Descendants

• → Kashubian: pòwierzchniô

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), powierzchnia is one of the most used words in Polish, appearing 77 times in scientific texts, 25 times in news, 8 times in essays, 6 times in fiction, and 3 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 119 times, making it the 509th most common word in a corpus of 500,000 words.

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

powierzchnia

1. feminine nominative/vocative singular of powierzchni

Further reading

• powierzchnia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• powierzchnia in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “powierzchnia”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “powierzchnia”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “powierzchnia”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 845