Jump to content

posiniaczyć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ siniaczyć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔ.ɕiˈɲa.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: po‧si‧nia‧czyć

Verb

[edit]

posiniaczyć pf (imperfective siniaczyć)

  1. (transitive) to bruise (to cause bruises)

Conjugation

[edit]
Conjugation of posiniaczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posiniaczyć
future tense 1st posiniaczę posiniaczymy
2nd posiniaczysz posiniaczycie
3rd posiniaczy posiniaczą
impersonal posiniaczy się
past tense 1st posiniaczyłem,
-(e)m posiniaczył
posiniaczyłam,
-(e)m posiniaczyła
posiniaczyłom,
-(e)m posiniaczyło
posiniaczyliśmy,
-(e)śmy posiniaczyli
posiniaczyłyśmy,
-(e)śmy posiniaczyły
2nd posiniaczyłeś,
-(e)ś posiniaczył
posiniaczyłaś,
-(e)ś posiniaczyła
posiniaczyłoś,
-(e)ś posiniaczyło
posiniaczyliście,
-(e)ście posiniaczyli
posiniaczyłyście,
-(e)ście posiniaczyły
3rd posiniaczył posiniaczyła posiniaczyło posiniaczyli posiniaczyły
impersonal posiniaczono
conditional 1st posiniaczyłbym,
bym posiniaczył
posiniaczyłabym,
bym posiniaczyła
posiniaczyłobym,
bym posiniaczyło
posiniaczylibyśmy,
byśmy posiniaczyli
posiniaczyłybyśmy,
byśmy posiniaczyły
2nd posiniaczyłbyś,
byś posiniaczył
posiniaczyłabyś,
byś posiniaczyła
posiniaczyłobyś,
byś posiniaczyło
posiniaczylibyście,
byście posiniaczyli
posiniaczyłybyście,
byście posiniaczyły
3rd posiniaczyłby,
by posiniaczył
posiniaczyłaby,
by posiniaczyła
posiniaczyłoby,
by posiniaczyło
posiniaczyliby,
by posiniaczyli
posiniaczyłyby,
by posiniaczyły
impersonal posiniaczono by
imperative 1st niech posiniaczę posiniaczmy
2nd posiniacz posiniaczcie
3rd niech posiniaczy niech posiniaczą
passive adjectival participle posiniaczony posiniaczona posiniaczone posiniaczeni posiniaczone
anterior adverbial participle posiniaczywszy
verbal noun posiniaczenie
[edit]
noun

Further reading

[edit]