posądzić

See also: posadzić

Polish

Etymology

From po- +‎ sądzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈsɔɲ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: po‧są‧dzić

Verb

posądzić pf (imperfective posądzać)

1. (transitive) to impute, to suspect (someone) (to believe someone to be guilty) [with o (+ accusative) ‘of something’]
2. (reflexive with się) to suspect each other

Conjugation

Conjugation of posądzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		posądzić
future tense	1st	posądzę			posądzimy
	2nd	posądzisz			posądzicie
	3rd	posądzi			posądzą
	impersonal	posądzi się
past tense	1st	posądziłem, -(e)m posądził	posądziłam, -(e)m posądziła	posądziłom, -(e)m posądziło	posądziliśmy, -(e)śmy posądzili	posądziłyśmy, -(e)śmy posądziły
	2nd	posądziłeś, -(e)ś posądził	posądziłaś, -(e)ś posądziła	posądziłoś, -(e)ś posądziło	posądziliście, -(e)ście posądzili	posądziłyście, -(e)ście posądziły
	3rd	posądził	posądziła	posądziło	posądzili	posądziły
	impersonal	posądzono
conditional	1st	posądziłbym, bym posądził	posądziłabym, bym posądziła	posądziłobym, bym posądziło	posądzilibyśmy, byśmy posądzili	posądziłybyśmy, byśmy posądziły
	2nd	posądziłbyś, byś posądził	posądziłabyś, byś posądziła	posądziłobyś, byś posądziło	posądzilibyście, byście posądzili	posądziłybyście, byście posądziły
	3rd	posądziłby, by posądził	posądziłaby, by posądziła	posądziłoby, by posądziło	posądziliby, by posądzili	posądziłyby, by posądziły
	impersonal	posądzono by
imperative	1st	niech posądzę			posądźmy
	2nd	posądź			posądźcie
	3rd	niech posądzi			niech posądzą
passive adjectival participle		posądzony	posądzona	posądzone	posądzeni	posądzone
anterior adverbial participle		posądziwszy
verbal noun		posądzenie

Further reading

• posądzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• posądzić in Polish dictionaries at PWN