poprzeć

Polish

Etymology

From po- +‎ przeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.pʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔpʂɛt͡ɕ
• Syllabification: po‧przeć

Verb

poprzeć pf (imperfective popierać)

1. (transitive) to support, to back, to favour, to advocate

Conjugation

Conjugation of poprzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poprzeć
future tense	1st	poprę			poprzemy
	2nd	poprzesz			poprzecie
	3rd	poprze			poprą
	impersonal	poprze się
past tense	1st	poparłem, -(e)m poparł	poparłam, -(e)m poparła	poparłom, -(e)m poparło	poparliśmy, -(e)śmy poparli	poparłyśmy, -(e)śmy poparły
	2nd	poparłeś, -(e)ś poparł	poparłaś, -(e)ś poparła	poparłoś, -(e)ś poparło	poparliście, -(e)ście poparli	poparłyście, -(e)ście poparły
	3rd	poparł	poparła	poparło	poparli	poparły
	impersonal	poparto
conditional	1st	poparłbym, bym poparł	poparłabym, bym poparła	poparłobym, bym poparło	poparlibyśmy, byśmy poparli	poparłybyśmy, byśmy poparły
	2nd	poparłbyś, byś poparł	poparłabyś, byś poparła	poparłobyś, byś poparło	poparlibyście, byście poparli	poparłybyście, byście poparły
	3rd	poparłby, by poparł	poparłaby, by poparła	poparłoby, by poparło	poparliby, by poparli	poparłyby, by poparły
	impersonal	poparto by
imperative	1st	niech poprę			poprzyjmy
	2nd	poprzyj			poprzyjcie
	3rd	niech poprze			niech poprą
passive adjectival participle		poparty	poparta	poparte	poparci	poparte
anterior adverbial participle		poparłszy
verbal noun		poparcie

Further reading

• poprzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poprzeć in Polish dictionaries at PWN