popełnić

Polish

Etymology

From po- +‎ pełnić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈpɛw.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛwɲit͡ɕ
• Syllabification: po‧peł‧nić

Verb

popełnić pf (imperfective popełniać)

1. (transitive) to commit, to perpetrate

   Synonym: dopuścić się

2. (transitive, humorous, of an artistic work) to make, to create

Conjugation

Conjugation of popełnić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		popełnić
future tense	1st	popełnię			popełnimy
	2nd	popełnisz			popełnicie
	3rd	popełni			popełnią
	impersonal	popełni się
past tense	1st	popełniłem, -(e)m popełnił	popełniłam, -(e)m popełniła	popełniłom, -(e)m popełniło	popełniliśmy, -(e)śmy popełnili	popełniłyśmy, -(e)śmy popełniły
	2nd	popełniłeś, -(e)ś popełnił	popełniłaś, -(e)ś popełniła	popełniłoś, -(e)ś popełniło	popełniliście, -(e)ście popełnili	popełniłyście, -(e)ście popełniły
	3rd	popełnił	popełniła	popełniło	popełnili	popełniły
	impersonal	popełniono
conditional	1st	popełniłbym, bym popełnił	popełniłabym, bym popełniła	popełniłobym, bym popełniło	popełnilibyśmy, byśmy popełnili	popełniłybyśmy, byśmy popełniły
	2nd	popełniłbyś, byś popełnił	popełniłabyś, byś popełniła	popełniłobyś, byś popełniło	popełnilibyście, byście popełnili	popełniłybyście, byście popełniły
	3rd	popełniłby, by popełnił	popełniłaby, by popełniła	popełniłoby, by popełniło	popełniliby, by popełnili	popełniłyby, by popełniły
	impersonal	popełniono by
imperative	1st	niech popełnię			popełnijmy
	2nd	popełnij			popełnijcie
	3rd	niech popełni			niech popełnią
passive adjectival participle		popełniony	popełniona	popełnione	popełnieni	popełnione
anterior adverbial participle		popełniwszy
verbal noun		popełnienie

Further reading

• popełnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• popełnić in Polish dictionaries at PWN