Jump to content

polepić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ lepić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈlɛ.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧le‧pić

Verb

[edit]

polepić pf

  1. (transitive) to form many of, to shape one after the other
  2. (transitive) to stick many of, to stick one after the other
    Synonym: pokleić

Conjugation

[edit]
Conjugation of polepić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polepić
future tense 1st polepię polepimy
2nd polepisz polepicie
3rd polepi polepią
impersonal polepi się
past tense 1st polepiłem,
-(e)m polepił
polepiłam,
-(e)m polepiła
polepiłom,
-(e)m polepiło
polepiliśmy,
-(e)śmy polepili
polepiłyśmy,
-(e)śmy polepiły
2nd polepiłeś,
-(e)ś polepił
polepiłaś,
-(e)ś polepiła
polepiłoś,
-(e)ś polepiło
polepiliście,
-(e)ście polepili
polepiłyście,
-(e)ście polepiły
3rd polepił polepiła polepiło polepili polepiły
impersonal polepiono
conditional 1st polepiłbym,
bym polepił
polepiłabym,
bym polepiła
polepiłobym,
bym polepiło
polepilibyśmy,
byśmy polepili
polepiłybyśmy,
byśmy polepiły
2nd polepiłbyś,
byś polepił
polepiłabyś,
byś polepiła
polepiłobyś,
byś polepiło
polepilibyście,
byście polepili
polepiłybyście,
byście polepiły
3rd polepiłby,
by polepił
polepiłaby,
by polepiła
polepiłoby,
by polepiło
polepiliby,
by polepili
polepiłyby,
by polepiły
impersonal polepiono by
imperative 1st niech polepię polepmy
2nd polep polepcie
3rd niech polepi niech polepią
passive adjectival participle polepiony polepiona polepione polepieni polepione
anterior adverbial participle polepiwszy
verbal noun polepienie

Further reading

[edit]
  • polepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polepić in Polish dictionaries at PWN