polatać

Polish

Etymology

From po- +‎ latać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈla.tat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atat͡ɕ
• Syllabification: po‧la‧tać

Verb

polatać pf (imperfective polatywać)

1. (intransitive) to fly for some time
2. (intransitive, colloquial) to go for a run

   Synonym: pobiegać

Conjugation

Conjugation of polatać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		polatać
future tense	1st	polatam			polatamy
	2nd	polatasz			polatacie
	3rd	polata			polatają
	impersonal	polata się
past tense	1st	polatałem, -(e)m polatał	polatałam, -(e)m polatała	polatałom, -(e)m polatało	polataliśmy, -(e)śmy polatali	polatałyśmy, -(e)śmy polatały
	2nd	polatałeś, -(e)ś polatał	polatałaś, -(e)ś polatała	polatałoś, -(e)ś polatało	polataliście, -(e)ście polatali	polatałyście, -(e)ście polatały
	3rd	polatał	polatała	polatało	polatali	polatały
	impersonal	polatano
conditional	1st	polatałbym, bym polatał	polatałabym, bym polatała	polatałobym, bym polatało	polatalibyśmy, byśmy polatali	polatałybyśmy, byśmy polatały
	2nd	polatałbyś, byś polatał	polatałabyś, byś polatała	polatałobyś, byś polatało	polatalibyście, byście polatali	polatałybyście, byście polatały
	3rd	polatałby, by polatał	polatałaby, by polatała	polatałoby, by polatało	polataliby, by polatali	polatałyby, by polatały
	impersonal	polatano by
imperative	1st	niech polatam			polatajmy
	2nd	polataj			polatajcie
	3rd	niech polata			niech polatają
anterior adverbial participle		polatawszy
verbal noun		polatanie

Derived terms

noun

• polatucha

Further reading

• polatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• polatać in Polish dictionaries at PWN