polać

See also: polac, polăc, połać, and POLAC

Polish

Etymology

From po- +‎ lać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.lat͡ɕ/

• Audio 1; “polać”:

  (file)

• Audio 2; “polać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔlat͡ɕ
• Syllabification: po‧lać

Verb

polać pf (imperfective polewać)

1. (transitive) to wet by pouring
2. (transitive, intransitive, colloquial) to pour a shot
3. (reflexive with się) to wet oneself by pouring

Conjugation

Conjugation of polać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		polać
future tense	1st	poleję			polejemy
	2nd	polejesz			polejecie
	3rd	poleje			poleją
	impersonal	poleje się
past tense	1st	polałem, -(e)m polał	polałam, -(e)m polała	polałom, -(e)m polało	polaliśmy, -(e)śmy polali	polałyśmy, -(e)śmy polały
	2nd	polałeś, -(e)ś polał	polałaś, -(e)ś polała	polałoś, -(e)ś polało	polaliście, -(e)ście polali	polałyście, -(e)ście polały
	3rd	polał	polała	polało	polali	polały
	impersonal	polano
conditional	1st	polałbym, bym polał	polałabym, bym polała	polałobym, bym polało	polalibyśmy, byśmy polali	polałybyśmy, byśmy polały
	2nd	polałbyś, byś polał	polałabyś, byś polała	polałobyś, byś polało	polalibyście, byście polali	polałybyście, byście polały
	3rd	polałby, by polał	polałaby, by polała	polałoby, by polało	polaliby, by polali	polałyby, by polały
	impersonal	polano by
imperative	1st	niech poleję			polejmy
	2nd	polej			polejcie
	3rd	niech poleje			niech poleją
passive adjectival participle		polany	polana	polane	polani	polane
anterior adverbial participle		polawszy
verbal noun		polanie

Further reading

• polać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• polać in Polish dictionaries at PWN