Jump to content

pokwitać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From pokwitnąć +‎ -ać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔˈkfi.tat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -itat͡ɕ
  • Syllabification: po‧kwi‧tać

Verb

[edit]

pokwitać impf (perfective pokwitnąć)

  1. (intransitive, rare) to bloom, to blossom
    Synonym: kwitnąć
  2. (intransitive) to enter puberty, to mature sexually
    Hypernym: dojrzewać

Conjugation

[edit]
Conjugation of pokwitać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokwitać
present tense 1st pokwitam pokwitamy
2nd pokwitasz pokwitacie
3rd pokwita pokwitają
impersonal pokwita się
past tense 1st pokwitałem,
-(e)m pokwitał
pokwitałam,
-(e)m pokwitała
pokwitałom,
-(e)m pokwitało
pokwitaliśmy,
-(e)śmy pokwitali
pokwitałyśmy,
-(e)śmy pokwitały
2nd pokwitałeś,
-(e)ś pokwitał
pokwitałaś,
-(e)ś pokwitała
pokwitałoś,
-(e)ś pokwitało
pokwitaliście,
-(e)ście pokwitali
pokwitałyście,
-(e)ście pokwitały
3rd pokwitał pokwitała pokwitało pokwitali pokwitały
impersonal pokwitano
future tense 1st będę pokwitał,
będę pokwitać
będę pokwitała,
będę pokwitać
będę pokwitało,
będę pokwitać
będziemy pokwitali,
będziemy pokwitać
będziemy pokwitały,
będziemy pokwitać
2nd będziesz pokwitał,
będziesz pokwitać
będziesz pokwitała,
będziesz pokwitać
będziesz pokwitało,
będziesz pokwitać
będziecie pokwitali,
będziecie pokwitać
będziecie pokwitały,
będziecie pokwitać
3rd będzie pokwitał,
będzie pokwitać
będzie pokwitała,
będzie pokwitać
będzie pokwitało,
będzie pokwitać
będą pokwitali,
będą pokwitać
będą pokwitały,
będą pokwitać
impersonal będzie pokwitać się
conditional 1st pokwitałbym,
bym pokwitał
pokwitałabym,
bym pokwitała
pokwitałobym,
bym pokwitało
pokwitalibyśmy,
byśmy pokwitali
pokwitałybyśmy,
byśmy pokwitały
2nd pokwitałbyś,
byś pokwitał
pokwitałabyś,
byś pokwitała
pokwitałobyś,
byś pokwitało
pokwitalibyście,
byście pokwitali
pokwitałybyście,
byście pokwitały
3rd pokwitałby,
by pokwitał
pokwitałaby,
by pokwitała
pokwitałoby,
by pokwitało
pokwitaliby,
by pokwitali
pokwitałyby,
by pokwitały
impersonal pokwitano by
imperative 1st niech pokwitam pokwitajmy
2nd pokwitaj pokwitajcie
3rd niech pokwita niech pokwitają
active adjectival participle pokwitający pokwitająca pokwitające pokwitający pokwitające
contemporary adverbial participle pokwitając
verbal noun pokwitanie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • pokwitać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokwitać in Polish dictionaries at PWN