pokropić

Old Polish

Etymology

From po- +‎ kropić. First attested in 1471.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɔkrɔpit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɔkrɔpit͡ɕ/

Verb

pokropić pf

1. (transitive) to sprinkle (to cover something by sprinkling a liquid on to it)
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 25:

     Olegyem pokropyonego oleatam (faciens... tortulas saporis quasi panis oleati Num 11, 8)

     [Olejem pokropionego oleatam (faciens... tortulas saporis quasi panis oleati Num 11, 8)]

Descendants

• Polish: pokropić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pokropić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pokropić. By surface analysis, po- +‎ kropić.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɔˈkrɔ.pit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /pɔˈkrɔ.pit͡ɕ/

• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: po‧kro‧pić

Verb

pokropić pf (imperfective kropić) [with instrumental ‘with what’]

1. (transitive) to sprinkle (to cover something by sprinkling a liquid on to it)

   Synonyms: nakropić, okropić, skropić, spryskać

2. (reflexive with się) to sprinkle oneself

   Synonym: skropić się

3. (reflexive with się) to sprinkle each other

Conjugation

Conjugation of pokropić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pokropić
future tense	1st	pokropię			pokropimy
	2nd	pokropisz			pokropicie
	3rd	pokropi			pokropią
	impersonal	pokropi się
past tense	1st	pokropiłem, -(e)m pokropił	pokropiłam, -(e)m pokropiła	pokropiłom, -(e)m pokropiło	pokropiliśmy, -(e)śmy pokropili	pokropiłyśmy, -(e)śmy pokropiły
	2nd	pokropiłeś, -(e)ś pokropił	pokropiłaś, -(e)ś pokropiła	pokropiłoś, -(e)ś pokropiło	pokropiliście, -(e)ście pokropili	pokropiłyście, -(e)ście pokropiły
	3rd	pokropił	pokropiła	pokropiło	pokropili	pokropiły
	impersonal	pokropiono
conditional	1st	pokropiłbym, bym pokropił	pokropiłabym, bym pokropiła	pokropiłobym, bym pokropiło	pokropilibyśmy, byśmy pokropili	pokropiłybyśmy, byśmy pokropiły
	2nd	pokropiłbyś, byś pokropił	pokropiłabyś, byś pokropiła	pokropiłobyś, byś pokropiło	pokropilibyście, byście pokropili	pokropiłybyście, byście pokropiły
	3rd	pokropiłby, by pokropił	pokropiłaby, by pokropiła	pokropiłoby, by pokropiło	pokropiliby, by pokropili	pokropiłyby, by pokropiły
	impersonal	pokropiono by
imperative	1st	niech pokropię			pokropmy
	2nd	pokrop			pokropcie
	3rd	niech pokropi			niech pokropią
passive adjectival participle		pokropiony	pokropiona	pokropione	pokropieni	pokropione
anterior adverbial participle		pokropiwszy
verbal noun		pokropienie

Verb

pokropić pf (imperfective kropić)

1. (intransitive, impersonal, of rain) to drizzle, to sprinkle (to rain lightly)

   Synonyms: okropić, przekropić

Conjugation

Conjugation of pokropić
infinitive	pokropić
future indicative	pokropi
past indicative	pokropiło
conditional	pokropiłoby by pokropiło
imperative	niech pokropi

Further reading

• pokropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokropić in Polish dictionaries at PWN