skropić

Polish

Etymology

From s- +‎ kropić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskrɔ.pit͡ɕ/
• Rhymes: -ɔpit͡ɕ
• Syllabification: skro‧pić

Verb

skropić pf (imperfective skrapiać)

1. (transitive) to sprinkle [with accusative ‘something’] [with instrumental ‘with something’]
2. (reflexive with się) to sprinkle oneself [with instrumental ‘with something’]

Conjugation

Conjugation of skropić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		skropić
future tense	1st	skropię			skropimy
	2nd	skropisz			skropicie
	3rd	skropi			skropią
	impersonal	skropi się
past tense	1st	skropiłem, -(e)m skropił	skropiłam, -(e)m skropiła	skropiłom, -(e)m skropiło	skropiliśmy, -(e)śmy skropili	skropiłyśmy, -(e)śmy skropiły
	2nd	skropiłeś, -(e)ś skropił	skropiłaś, -(e)ś skropiła	skropiłoś, -(e)ś skropiło	skropiliście, -(e)ście skropili	skropiłyście, -(e)ście skropiły
	3rd	skropił	skropiła	skropiło	skropili	skropiły
	impersonal	skropiono
conditional	1st	skropiłbym, bym skropił	skropiłabym, bym skropiła	skropiłobym, bym skropiło	skropilibyśmy, byśmy skropili	skropiłybyśmy, byśmy skropiły
	2nd	skropiłbyś, byś skropił	skropiłabyś, byś skropiła	skropiłobyś, byś skropiło	skropilibyście, byście skropili	skropiłybyście, byście skropiły
	3rd	skropiłby, by skropił	skropiłaby, by skropiła	skropiłoby, by skropiło	skropiliby, by skropili	skropiłyby, by skropiły
	impersonal	skropiono by
imperative	1st	niech skropię			skropmy
	2nd	skrop			skropcie
	3rd	niech skropi			niech skropią
passive adjectival participle		skropiony	skropiona	skropione	skropieni	skropione
anterior adverbial participle		skropiwszy
verbal noun		skropienie

Further reading

• skropić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skropić in Polish dictionaries at PWN