pogruchotać

Polish

Etymology

From po- +‎ gruchotać.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.ɡruˈxɔ.tat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: po‧gru‧cho‧tać

Verb

pogruchotać pf (imperfective gruchotać)

1. (transitive) to smash, to shatter

   Synonym: potłuc

Conjugation

Conjugation of pogruchotać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pogruchotać
future tense	1st	pogruchoczę			pogruchoczemy
	2nd	pogruchoczesz			pogruchoczecie
	3rd	pogruchocze			pogruchoczą
	impersonal	pogruchocze się
past tense	1st	pogruchotałem, -(e)m pogruchotał	pogruchotałam, -(e)m pogruchotała	pogruchotałom, -(e)m pogruchotało	pogruchotaliśmy, -(e)śmy pogruchotali	pogruchotałyśmy, -(e)śmy pogruchotały
	2nd	pogruchotałeś, -(e)ś pogruchotał	pogruchotałaś, -(e)ś pogruchotała	pogruchotałoś, -(e)ś pogruchotało	pogruchotaliście, -(e)ście pogruchotali	pogruchotałyście, -(e)ście pogruchotały
	3rd	pogruchotał	pogruchotała	pogruchotało	pogruchotali	pogruchotały
	impersonal	pogruchotano
conditional	1st	pogruchotałbym, bym pogruchotał	pogruchotałabym, bym pogruchotała	pogruchotałobym, bym pogruchotało	pogruchotalibyśmy, byśmy pogruchotali	pogruchotałybyśmy, byśmy pogruchotały
	2nd	pogruchotałbyś, byś pogruchotał	pogruchotałabyś, byś pogruchotała	pogruchotałobyś, byś pogruchotało	pogruchotalibyście, byście pogruchotali	pogruchotałybyście, byście pogruchotały
	3rd	pogruchotałby, by pogruchotał	pogruchotałaby, by pogruchotała	pogruchotałoby, by pogruchotało	pogruchotaliby, by pogruchotali	pogruchotałyby, by pogruchotały
	impersonal	pogruchotano by
imperative	1st	niech pogruchoczę			pogruchoczmy
	2nd	pogruchocz			pogruchoczcie
	3rd	niech pogruchocze			niech pogruchoczą
passive adjectival participle		pogruchotany	pogruchotana	pogruchotane	pogruchotani	pogruchotane
anterior adverbial participle		pogruchotawszy
verbal noun		pogruchotanie

or:

Conjugation of pogruchotać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pogruchotać
future tense	1st	pogruchocę			pogruchocemy
	2nd	pogruchocesz			pogruchocecie
	3rd	pogruchoce			pogruchocą
	impersonal	pogruchoce się
past tense	1st	pogruchotałem, -(e)m pogruchotał	pogruchotałam, -(e)m pogruchotała	pogruchotałom, -(e)m pogruchotało	pogruchotaliśmy, -(e)śmy pogruchotali	pogruchotałyśmy, -(e)śmy pogruchotały
	2nd	pogruchotałeś, -(e)ś pogruchotał	pogruchotałaś, -(e)ś pogruchotała	pogruchotałoś, -(e)ś pogruchotało	pogruchotaliście, -(e)ście pogruchotali	pogruchotałyście, -(e)ście pogruchotały
	3rd	pogruchotał	pogruchotała	pogruchotało	pogruchotali	pogruchotały
	impersonal	pogruchotano
conditional	1st	pogruchotałbym, bym pogruchotał	pogruchotałabym, bym pogruchotała	pogruchotałobym, bym pogruchotało	pogruchotalibyśmy, byśmy pogruchotali	pogruchotałybyśmy, byśmy pogruchotały
	2nd	pogruchotałbyś, byś pogruchotał	pogruchotałabyś, byś pogruchotała	pogruchotałobyś, byś pogruchotało	pogruchotalibyście, byście pogruchotali	pogruchotałybyście, byście pogruchotały
	3rd	pogruchotałby, by pogruchotał	pogruchotałaby, by pogruchotała	pogruchotałoby, by pogruchotało	pogruchotaliby, by pogruchotali	pogruchotałyby, by pogruchotały
	impersonal	pogruchotano by
imperative	1st	niech pogruchocę			pogruchoczmy
	2nd	pogruchocz			pogruchoczcie
	3rd	niech pogruchoce			niech pogruchocą
anterior adverbial participle		pogruchotawszy
verbal noun		pogruchotanie

Further reading

• pogruchotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pogruchotać in Polish dictionaries at PWN