Jump to content

pocieknąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From po- +‎ cieknąć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

pocieknąć pf (imperfective cieknąć)

  1. (intransitive) to flow slowly, to trickle
    Synonym: pociec
  2. (intransitive) to drip, to leak
    Synonym: pociec
  3. (intransitive, hunting, of prey, especially fowl) to flee, to run quickly

Conjugation

[edit]
Conjugation of pocieknąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pocieknąć
future tense 1st pocieknę pociekniemy
2nd pociekniesz pociekniecie
3rd pocieknie pociekną
impersonal pocieknie się
past tense 1st pocieknąłem,
-(e)m pocieknął
pocieknęłam,
-(e)m pocieknęła
pocieknęłom,
-(e)m pocieknęło
pocieknęliśmy,
-(e)śmy pocieknęli
pocieknęłyśmy,
-(e)śmy pocieknęły
2nd pocieknąłeś,
-(e)ś pocieknął
pocieknęłaś,
-(e)ś pocieknęła
pocieknęłoś,
-(e)ś pocieknęło
pocieknęliście,
-(e)ście pocieknęli
pocieknęłyście,
-(e)ście pocieknęły
3rd pocieknął pocieknęła pocieknęło pocieknęli pocieknęły
impersonal pocieknięto
conditional 1st pocieknąłbym,
bym pocieknął
pocieknęłabym,
bym pocieknęła
pocieknęłobym,
bym pocieknęło
pocieknęlibyśmy,
byśmy pocieknęli
pocieknęłybyśmy,
byśmy pocieknęły
2nd pocieknąłbyś,
byś pocieknął
pocieknęłabyś,
byś pocieknęła
pocieknęłobyś,
byś pocieknęło
pocieknęlibyście,
byście pocieknęli
pocieknęłybyście,
byście pocieknęły
3rd pocieknąłby,
by pocieknął
pocieknęłaby,
by pocieknęła
pocieknęłoby,
by pocieknęło
pocieknęliby,
by pocieknęli
pocieknęłyby,
by pocieknęły
impersonal pocieknięto by
imperative 1st niech pocieknę pocieknijmy
2nd pocieknij pocieknijcie
3rd niech pocieknie niech pociekną
anterior adverbial participle pocieknąwszy
verbal noun pocieknięcie

Further reading

[edit]