połakomić

Polish

Etymology

From po- +‎ łakomić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔ.waˈkɔ.mit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmit͡ɕ
• Syllabification: po‧ła‧ko‧mić

Verb

połakomić pf

1. (reflexive with się) to covet, to help oneself [with na (+ accusative) ‘to something’]

   Synonyms: połasić się, połaszczyć się, złasić się

Conjugation

Conjugation of połakomić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		połakomić
future tense	1st	połakomię			połakomimy
	2nd	połakomisz			połakomicie
	3rd	połakomi			połakomią
	impersonal	połakomi się
past tense	1st	połakomiłem, -(e)m połakomił	połakomiłam, -(e)m połakomiła	połakomiłom, -(e)m połakomiło	połakomiliśmy, -(e)śmy połakomili	połakomiłyśmy, -(e)śmy połakomiły
	2nd	połakomiłeś, -(e)ś połakomił	połakomiłaś, -(e)ś połakomiła	połakomiłoś, -(e)ś połakomiło	połakomiliście, -(e)ście połakomili	połakomiłyście, -(e)ście połakomiły
	3rd	połakomił	połakomiła	połakomiło	połakomili	połakomiły
	impersonal	połakomiono
conditional	1st	połakomiłbym, bym połakomił	połakomiłabym, bym połakomiła	połakomiłobym, bym połakomiło	połakomilibyśmy, byśmy połakomili	połakomiłybyśmy, byśmy połakomiły
	2nd	połakomiłbyś, byś połakomił	połakomiłabyś, byś połakomiła	połakomiłobyś, byś połakomiło	połakomilibyście, byście połakomili	połakomiłybyście, byście połakomiły
	3rd	połakomiłby, by połakomił	połakomiłaby, by połakomiła	połakomiłoby, by połakomiło	połakomiliby, by połakomili	połakomiłyby, by połakomiły
	impersonal	połakomiono by
imperative	1st	niech połakomię			połakommy
	2nd	połakom			połakomcie
	3rd	niech połakomi			niech połakomią
anterior adverbial participle		połakomiwszy
verbal noun		połakomienie

Related terms

adjective

• łakomy

 

nouns

• łakocie
• łakomczuch

 

verb

• łaknąć

 

Further reading

• połakomić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• połakomić in Polish dictionaries at PWN