łakomić

Polish

Etymology

From łakomy +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /waˈkɔ.mit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmit͡ɕ
• Syllabification: ła‧ko‧mić

Verb

łakomić impf

1. (reflexive with się) to desire, to want [with na (+ accusative)]

Conjugation

Conjugation of łakomić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		łakomić
present tense	1st	łakomię			łakomimy
	2nd	łakomisz			łakomicie
	3rd	łakomi			łakomią
	impersonal	łakomi się
past tense	1st	łakomiłem, -(e)m łakomił	łakomiłam, -(e)m łakomiła	łakomiłom, -(e)m łakomiło	łakomiliśmy, -(e)śmy łakomili	łakomiłyśmy, -(e)śmy łakomiły
	2nd	łakomiłeś, -(e)ś łakomił	łakomiłaś, -(e)ś łakomiła	łakomiłoś, -(e)ś łakomiło	łakomiliście, -(e)ście łakomili	łakomiłyście, -(e)ście łakomiły
	3rd	łakomił	łakomiła	łakomiło	łakomili	łakomiły
	impersonal	łakomiono
future tense	1st	będę łakomił, będę łakomić	będę łakomiła, będę łakomić	będę łakomiło, będę łakomić	będziemy łakomili, będziemy łakomić	będziemy łakomiły, będziemy łakomić
	2nd	będziesz łakomił, będziesz łakomić	będziesz łakomiła, będziesz łakomić	będziesz łakomiło, będziesz łakomić	będziecie łakomili, będziecie łakomić	będziecie łakomiły, będziecie łakomić
	3rd	będzie łakomił, będzie łakomić	będzie łakomiła, będzie łakomić	będzie łakomiło, będzie łakomić	będą łakomili, będą łakomić	będą łakomiły, będą łakomić
	impersonal	będzie łakomić się
conditional	1st	łakomiłbym, bym łakomił	łakomiłabym, bym łakomiła	łakomiłobym, bym łakomiło	łakomilibyśmy, byśmy łakomili	łakomiłybyśmy, byśmy łakomiły
	2nd	łakomiłbyś, byś łakomił	łakomiłabyś, byś łakomiła	łakomiłobyś, byś łakomiło	łakomilibyście, byście łakomili	łakomiłybyście, byście łakomiły
	3rd	łakomiłby, by łakomił	łakomiłaby, by łakomiła	łakomiłoby, by łakomiło	łakomiliby, by łakomili	łakomiłyby, by łakomiły
	impersonal	łakomiono by
imperative	1st	niech łakomię			łakommy
	2nd	łakom			łakomcie
	3rd	niech łakomi			niech łakomią
active adjectival participle		łakomiący	łakomiąca	łakomiące	łakomiący	łakomiące
contemporary adverbial participle		łakomiąc
verbal noun		łakomienie

Derived terms

verb

• połakomić

Related terms

nouns

• łakocie
• łakomczuch

verb

• łaknąć

Further reading

• łakomić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• łakomić in Polish dictionaries at PWN