plucha

See also: pluchą

Czech

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpluxa]

Noun

plucha f

1. (botany) lemma (lowermost of two bracts enclosing the grass floret)

Declension

Declension of plucha (hard feminine)

	singular	plural
nominative	plucha	pluchy
genitive	pluchy	pluch
dative	pluše	pluchám
accusative	pluchu	pluchy
vocative	plucho	pluchy
locative	pluše	pluchách
instrumental	pluchou	pluchami

Further reading

• “plucha”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “plucha”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

French

Verb

plucha

1. third-person singular past historic of plucher

Polish

Etymology

Deverbal from pluchać, an expressive variant of pluskać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈplu.xa/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈplu.xa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uxa
• Syllabification: plu‧cha

Noun

plucha f

1. bad, rainy weather

   Synonyms: słota, szaruga

2. (Far Masovian) punch (hit from someone's fist)

Declension

Declension of plucha

	singular	plural
nominative	plucha	pluchy
genitive	pluchy	pluch
dative	plusze	pluchom
accusative	pluchę	pluchy
instrumental	pluchą	pluchami
locative	plusze	pluchach
vocative	plucho	pluchy

Further reading

• plucha in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• plucha in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “plucha”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 118