pielać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *peľati.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈpjɛ.lat͡ɕ/

Verb

pielać impf

1. (intransitive, Middle Polish, hapax) to hasten, to hurry, to make haste (to move or act quickly)

   Synonyms: (archaic) kwapić się, pospieszać, spieszyć

   • 1564, S. Orzechowski, Quincunx‎^[1], page B3v:

     witayćiéſz Pánowie Mázurowie/ cżemuż ták rychło z Wárſzáwy pielaćie do dom?

     [witajcież Panowie Mazurowie/ czemuz tak rychło z Warszawy pielacie do dom?]

     Welcome sir Masurians/Why are you rushing home from Warsaw so quickly?

Related terms

(noun):

• plon

Further reading

• Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/pielać on the Polish Wikisource.Wikisource ^pl
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pielać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]