pewnić

Old Polish

Etymology

From pewny +‎ -ić. First attested in the end of the fifteenth century. Compare Old Czech pevniti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pɛvɲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /pɛvɲit͡ɕ/

Verb

pewnić impf

1. (attested in Pomerania) to make sure, to make certain; to make unchanging
   • 1876-1929 [End of the fifteenth century], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie‎^[1], volume XII, Murzynowo, page 144:

     Pewny firmat

     [Pewni firmat]

Derived terms

verbs

• upewnić pf, upewniać impf

 

Related terms

adjective

• pewny
• upewny

 

adverb

• upewnie

 

noun

• upewnienie

 

Descendants

• Polish: pewnić

References

• Bańkowski, Andrzej (2000) “pewnić”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “pewnić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish pewnić. By surface analysis, pewny +‎ -ić.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpɛv.ɲit͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈpɛv.ɲit͡ɕ/

• Rhymes: -ɛvɲit͡ɕ
• Syllabification: pew‧nić

Verb

pewnić impf

1. (obsolete, transitive) to assure

   Synonyms: zapewniać, zaręczać

Conjugation

Conjugation of pewnić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pewnić
present tense	1st	pewnię			pewnimy
	2nd	pewnisz			pewnicie
	3rd	pewni			pewnią
	impersonal	pewni się
past tense	1st	pewniłem, -(e)m pewnił	pewniłam, -(e)m pewniła	pewniłom, -(e)m pewniło	pewniliśmy, -(e)śmy pewnili	pewniłyśmy, -(e)śmy pewniły
	2nd	pewniłeś, -(e)ś pewnił	pewniłaś, -(e)ś pewniła	pewniłoś, -(e)ś pewniło	pewniliście, -(e)ście pewnili	pewniłyście, -(e)ście pewniły
	3rd	pewnił	pewniła	pewniło	pewnili	pewniły
	impersonal	pewniono
future tense	1st	będę pewnił, będę pewnić	będę pewniła, będę pewnić	będę pewniło, będę pewnić	będziemy pewnili, będziemy pewnić	będziemy pewniły, będziemy pewnić
	2nd	będziesz pewnił, będziesz pewnić	będziesz pewniła, będziesz pewnić	będziesz pewniło, będziesz pewnić	będziecie pewnili, będziecie pewnić	będziecie pewniły, będziecie pewnić
	3rd	będzie pewnił, będzie pewnić	będzie pewniła, będzie pewnić	będzie pewniło, będzie pewnić	będą pewnili, będą pewnić	będą pewniły, będą pewnić
	impersonal	będzie pewnić się
conditional	1st	pewniłbym, bym pewnił	pewniłabym, bym pewniła	pewniłobym, bym pewniło	pewnilibyśmy, byśmy pewnili	pewniłybyśmy, byśmy pewniły
	2nd	pewniłbyś, byś pewnił	pewniłabyś, byś pewniła	pewniłobyś, byś pewniło	pewnilibyście, byście pewnili	pewniłybyście, byście pewniły
	3rd	pewniłby, by pewnił	pewniłaby, by pewniła	pewniłoby, by pewniło	pewniliby, by pewnili	pewniłyby, by pewniły
	impersonal	pewniono by
imperative	1st	niech pewnię			pewńmy
	2nd	pewń			pewńcie
	3rd	niech pewni			niech pewnią
active adjectival participle		pewniący	pewniąca	pewniące	pewniący	pewniące
passive adjectival participle		pewniony	pewniona	pewnione	pewnieni	pewnione
contemporary adverbial participle		pewniąc
verbal noun		pewnienie

Derived terms

verbs

• upewnić pf, upewniać impf
• zapewnić pf, zapewniać impf

 

Related terms

adjective

• pewny

 

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “pewnić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “pewnić”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “pewnić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “pewnić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 124