pełnoprawny

Polish

Etymology

From pełen +‎ -o- +‎ prawo +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɛw.nɔˈprav.nɘ/
• Rhymes: -avnɘ
• Syllabification: peł‧no‧praw‧ny

Adjective

pełnoprawny (not comparable, derived adverb pełnoprawnie)

1. legitimate, outright, rightful

   Synonym: prawowity

   Antonym: niepełnoprawny

Declension

Declension of pełnoprawny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	pełnoprawny		pełnoprawna	pełnoprawne	pełnoprawni	pełnoprawne
genitive	pełnoprawnego		pełnoprawnej	pełnoprawnego	pełnoprawnych
dative	pełnoprawnemu		pełnoprawnej	pełnoprawnemu	pełnoprawnym
accusative	pełnoprawnego	pełnoprawny	pełnoprawną	pełnoprawne	pełnoprawnych	pełnoprawne
instrumental	pełnoprawnym		pełnoprawną	pełnoprawnym	pełnoprawnymi
locative	pełnoprawnym		pełnoprawnej	pełnoprawnym	pełnoprawnych

Derived terms

noun

• pełnoprawność

 

Further reading

• pełnoprawny in Polish dictionaries at PWN