partykularny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Late Latin particulāris +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /par.tɘ.kuˈlar.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arnɘ
• Syllabification: par‧ty‧ku‧lar‧ny

Adjective

partykularny (not comparable, derived adverb partykularnie)

1. (literary) partial (biased in favor of a person, side, or point of view, especially when dealing with a competition or dispute)

Declension

Declension of partykularny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	partykularny		partykularna	partykularne	partykularni	partykularne
genitive	partykularnego		partykularnej	partykularnego	partykularnych
dative	partykularnemu		partykularnej	partykularnemu	partykularnym
accusative	partykularnego	partykularny	partykularną	partykularne	partykularnych	partykularne
instrumental	partykularnym		partykularną	partykularnym	partykularnymi
locative	partykularnym		partykularnej	partykularnym	partykularnych

Derived terms

noun

• partykularność

 

Related terms

adjective

• partykularystyczny

 

nouns

• partykularysta
• partykularystka
• partykularyzacja
• partykularyzm
• partykularz

 

verb

• partykularyzować

 

Further reading

• partykularny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• partykularny in Polish dictionaries at PWN