parchannik

Old Polish

Etymology

From barchan +‎ -nik with regional devoicing. First attested in 1493.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /parxaːnniːk/
• IPA^(key): (15^th CE) /parxɒnnik/

Noun

parchannik m animacy unattested

1. (attested in Lesser Poland) one who makes things from fustian

   Synonym: barchanista

   • 1913 [1493], Kazimierz Kaczmarczyk, editor, Księgi przyjęć do prawa miejskiego w Krakowie. Libri iuris civilis Cracoviensis 1392-1506‎^[1], number 8702, Krakow:

     Nicolaus Blechar parchannik de Janowicze ius habet, debet portare litteram ad Carnisprivium proximum, fideiusserunt seniores parchner

     [Nicolaus Blechar parchannik de Janowice ius habet, debet portare litteram ad Carnisprivium proximum, fideiusserunt seniores parchner]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “parchannik”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN