paedicatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of paedīcō.
Participle
[edit]paedīcātus (feminine paedīcāta, neuter paedīcātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | paedīcātus | paedīcāta | paedīcātum | paedīcātī | paedīcātae | paedīcāta | |
| genitive | paedīcātī | paedīcātae | paedīcātī | paedīcātōrum | paedīcātārum | paedīcātōrum | |
| dative | paedīcātō | paedīcātae | paedīcātō | paedīcātīs | |||
| accusative | paedīcātum | paedīcātam | paedīcātum | paedīcātōs | paedīcātās | paedīcāta | |
| ablative | paedīcātō | paedīcātā | paedīcātō | paedīcātīs | |||
| vocative | paedīcāte | paedīcāta | paedīcātum | paedīcātī | paedīcātae | paedīcāta | |