płokać

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *polkàti.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈpβɔkat͡ʃ]
• Rhymes: -ɔkat͡ʃ
• Hyphenation: pło‧kać

Verb

płokać impf

1. (transitive or reflexive or intransitive or transitive with dative reflexive pronoun) to wash/wash up

Conjugation

Conjugation of płokać (imperfective)

	person	singular	dual		plural
			virile	nonvirile
infinitive		płokać
transgressive		płokajo
present tense	1st	płokam	płokamoj		płokamy
	2nd	płokaš	płokataj	płokatej	płokaće
	3rd	płoka	płokataj	płokatej	płokaja, płokaju
past tense	1st	płokach	płokachmoj		płokachmy
	2nd	płokaše	płokaštaj	płokaštej	płokašće
	3rd	płokaše	płokaštaj	płokaštej	płokachu
imperative	1st	—	płokajmoj		płokajmy
	2nd	płokaj	płokajtaj	płokajtej	płokajće
	3rd	płokaj	—
active participle		płokacy
passive participle		płokany
ł-form		płokał
verbal noun		płokanje

Compound forms of płokać (see also Appendix:Upper Sorbian conjugation)

	person	singular	dual		plural
			virile	animate, inanimate
future tense	1st	budu płokać	budźemoj płokać		budźemy płokać
	2nd	budźeš płokać	budźetaj płokać	budźetej płokać	budźeće płokać
	3rd	budźe płokać	budźetaj płokać	budźetej płokać	budu płokać, budźeja płokać
conditional mood	1st	bych płokać	bychmoj płokać		bychmy płokać
	2nd	by płokać	byštaj płokać	byštej płokać	byšće płokać
	3rd	by płokać	byštajpłokać	byštej płokać	bychu płokać
passive voice	1st	buch płokać	bychmoj płokać		buchmy płokać
	2nd	bu płokać	buštaj płokać	buštej płokać	bušće płokać
	3rd	bu płokać	buštajpłokać	buštej płokać	buchu płokać