pękać

See also: pekáč

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pǫkati.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈpɛŋ.kat͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈpɛŋ.kat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛŋkat͡ɕ
• Syllabification: pę‧kać

Verb

pękać impf (perfective pęknąć)

1. (intransitive) to burst (of e.g. tires, glass, balloons); to break; to fracture
2. (colloquial, intransitive) to be scared; to be afraid
3. (intransitive, Far Masovian) to crack a whip

Conjugation

Conjugation of pękać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pękać
present tense	1st	pękam			pękamy
	2nd	pękasz			pękacie
	3rd	pęka			pękają
	impersonal	pęka się
past tense	1st	pękałem, -(e)m pękał	pękałam, -(e)m pękała	pękałom, -(e)m pękało	pękaliśmy, -(e)śmy pękali	pękałyśmy, -(e)śmy pękały
	2nd	pękałeś, -(e)ś pękał	pękałaś, -(e)ś pękała	pękałoś, -(e)ś pękało	pękaliście, -(e)ście pękali	pękałyście, -(e)ście pękały
	3rd	pękał	pękała	pękało	pękali	pękały
	impersonal	pękano
future tense	1st	będę pękał, będę pękać	będę pękała, będę pękać	będę pękało, będę pękać	będziemy pękali, będziemy pękać	będziemy pękały, będziemy pękać
	2nd	będziesz pękał, będziesz pękać	będziesz pękała, będziesz pękać	będziesz pękało, będziesz pękać	będziecie pękali, będziecie pękać	będziecie pękały, będziecie pękać
	3rd	będzie pękał, będzie pękać	będzie pękała, będzie pękać	będzie pękało, będzie pękać	będą pękali, będą pękać	będą pękały, będą pękać
	impersonal	będzie pękać się
conditional	1st	pękałbym, bym pękał	pękałabym, bym pękała	pękałobym, bym pękało	pękalibyśmy, byśmy pękali	pękałybyśmy, byśmy pękały
	2nd	pękałbyś, byś pękał	pękałabyś, byś pękała	pękałobyś, byś pękało	pękalibyście, byście pękali	pękałybyście, byście pękały
	3rd	pękałby, by pękał	pękałaby, by pękała	pękałoby, by pękało	pękaliby, by pękali	pękałyby, by pękały
	impersonal	pękano by
imperative	1st	niech pękam			pękajmy
	2nd	pękaj			pękajcie
	3rd	niech pęka			niech pękają
active adjectival participle		pękający	pękająca	pękające	pękający	pękające
contemporary adverbial participle		pękając
verbal noun		pękanie

Related terms

adjective

• pękaty

 

nouns

• pąk
• pęk

 

phrase

• pękać w szwach

 

verb

• pęcznieć

 

Further reading

• pękać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pękać in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “pękać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 118