otoczka

See also: otoczką

Polish

Etymology

From otoczyć +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈtɔt͡ʂ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ʂka
• Syllabification: o‧tocz‧ka

Noun

otoczka f

1. rim, border, framing, halo
2. (biology) capsule, envelope, sheath
3. gestalt, vibe, atmosphere, aura

Declension

Declension of otoczka

	singular	plural
nominative	otoczka	otoczki
genitive	otoczki	otoczek
dative	otoczce	otoczkom
accusative	otoczkę	otoczki
instrumental	otoczką	otoczkami
locative	otoczce	otoczkach
vocative	otoczko	otoczki

Further reading

• otoczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• otoczka in Polish dictionaries at PWN