otępienie

Polish

Etymology

From otępieć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.tɛmˈpjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: o‧tę‧pie‧nie

Noun

otępienie n

1. verbal noun of otępieć
2. dementia (progressive decline in cognitive function)

   Synonym: demencja

   otępienie mieszane ― mixed dementia

   otępienie naczyniopochodne ― vascular dementia

   otępienie poudarowe ― post-stroke dementia

   otępienie starcze ― senile dementia

   otępienie wielozawałowe ― multi-infarct dementia

Declension

Declension of otępienie

	singular	plural
nominative	otępienie	otępienia
genitive	otępienia	otępień
dative	otępieniu	otępieniom
accusative	otępienie	otępienia
instrumental	otępieniem	otępieniami
locative	otępieniu	otępieniach
vocative	otępienie	otępienia

Related terms

adjectives

• otępiały
• tępy

 

verbs

• otępiać
• otępić
• otępieć
• tępić

 

Further reading

• otępienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• otępienie in Polish dictionaries at PWN