Jump to content

oszaleć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From o- +‎ szaleć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔˈʂa.lɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -alɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧sza‧leć

Verb

[edit]

oszaleć pf (imperfective szaleć)

  1. (intransitive) to go mad

Conjugation

[edit]
Conjugation of oszaleć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oszaleć
future tense 1st oszaleję oszalejemy
2nd oszalejesz oszalejecie
3rd oszaleje oszaleją
impersonal oszaleje się
past tense 1st oszalałem,
-(e)m oszalał
oszalałam,
-(e)m oszalała
oszalałom,
-(e)m oszalało
oszaleliśmy,
-(e)śmy oszaleli
oszalałyśmy,
-(e)śmy oszalały
2nd oszalałeś,
-(e)ś oszalał
oszalałaś,
-(e)ś oszalała
oszalałoś,
-(e)ś oszalało
oszaleliście,
-(e)ście oszaleli
oszalałyście,
-(e)ście oszalały
3rd oszalał oszalała oszalało oszaleli oszalały
impersonal oszalano
conditional 1st oszalałbym,
bym oszalał
oszalałabym,
bym oszalała
oszalałobym,
bym oszalało
oszalelibyśmy,
byśmy oszaleli
oszalałybyśmy,
byśmy oszalały
2nd oszalałbyś,
byś oszalał
oszalałabyś,
byś oszalała
oszalałobyś,
byś oszalało
oszalelibyście,
byście oszaleli
oszalałybyście,
byście oszalały
3rd oszalałby,
by oszalał
oszalałaby,
by oszalała
oszalałoby,
by oszalało
oszaleliby,
by oszaleli
oszalałyby,
by oszalały
impersonal oszalano by
imperative 1st niech oszaleję oszalejmy
2nd oszalej oszalejcie
3rd niech oszaleje niech oszaleją
anterior adverbial participle oszalawszy
verbal noun oszalenie

Further reading

[edit]
  • oszaleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oszaleć in Polish dictionaries at PWN