ostateczny

Polish

Etymology

From ostatek +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.staˈtɛt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂnɘ
• Syllabification: o‧sta‧tecz‧ny

Adjective

ostateczny (not comparable, derived adverb ostatecznie)

1. ultimate; final

   Sąd Ostateczny – Last Judgment

2. (law) final; not subject to appeal

Declension

Declension of ostateczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ostateczny		ostateczna	ostateczne	ostateczni	ostateczne
genitive	ostatecznego		ostatecznej	ostatecznego	ostatecznych
dative	ostatecznemu		ostatecznej	ostatecznemu	ostatecznym
accusative	ostatecznego	ostateczny	ostateczną	ostateczne	ostatecznych	ostateczne
instrumental	ostatecznym		ostateczną	ostatecznym	ostatecznymi
locative	ostatecznym		ostatecznej	ostatecznym	ostatecznych

Further reading

• ostateczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ostateczny in Polish dictionaries at PWN