osmyk

Polish

Etymology

Deverbal from osmykać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.smɘk/
• Rhymes: -ɔsmɘk
• Syllabification: o‧smyk

Noun

osmyk m inan

1. (hunting) tail of a hare or rabbit

   Synonyms: kosmyk, omyk

Declension

Declension of osmyk

	singular	plural
nominative	osmyk	osmyki
genitive	osmyka	osmyków
dative	osmykowi	osmykom
accusative	osmyk	osmyki
instrumental	osmykiem	osmykami
locative	osmyku	osmykach
vocative	osmyku	osmyki

Further reading

• osmyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osmyk in Polish dictionaries at PWN