omyk

Polish

Etymology

Deverbal from omykać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.mɘk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmɘk
• Syllabification: o‧myk

Noun

omyk m inan

1. (hunting) hare's tail

   Synonyms: kosmyk, osmyk

Declension

Declension of omyk

	singular	plural
nominative	omyk	omyki
genitive	omyka	omyków
dative	omykowi	omykom
accusative	omyk	omyki
instrumental	omykiem	omykami
locative	omyku	omykach
vocative	omyku	omyki

Further reading

• omyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• omyk in Polish dictionaries at PWN