osaczyć

See also: osączyć

Polish

osaczyć pf (imperfective osaczać)

(transitive) to beset, to corner, to crowd, to encircle, to hem in (to surround someone on all sides, making it impossible for them to get out)
Synonym: otoczyć
(transitive) to beset, to corner, to crowd, to encircle, to hem in (to trap in a difficult position)
(transitive, hunting, of a dog) to keep the game still until the hunter reaches it

Conjugation of osaczyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		osaczyć
future tense	1^st	osaczę			osaczymy
	2^nd	osaczysz			osaczycie
	3^rd	osaczy			osaczą
	impersonal	osaczy się
past tense	1^st	osaczyłem, -(e)m osaczył	osaczyłam, -(e)m osaczyła	osaczyłom, -(e)m osaczyło	osaczyliśmy, -(e)śmy osaczyli	osaczyłyśmy, -(e)śmy osaczyły
	2^nd	osaczyłeś, -(e)ś osaczył	osaczyłaś, -(e)ś osaczyła	osaczyłoś, -(e)ś osaczyło	osaczyliście, -(e)ście osaczyli	osaczyłyście, -(e)ście osaczyły
	3^rd	osaczył	osaczyła	osaczyło	osaczyli	osaczyły
	impersonal	osaczono
conditional	1^st	osaczyłbym, bym osaczył	osaczyłabym, bym osaczyła	osaczyłobym, bym osaczyło	osaczylibyśmy, byśmy osaczyli	osaczyłybyśmy, byśmy osaczyły
	2^nd	osaczyłbyś, byś osaczył	osaczyłabyś, byś osaczyła	osaczyłobyś, byś osaczyło	osaczylibyście, byście osaczyli	osaczyłybyście, byście osaczyły
	3^rd	osaczyłby, by osaczył	osaczyłaby, by osaczyła	osaczyłoby, by osaczyło	osaczyliby, by osaczyli	osaczyłyby, by osaczyły
	impersonal	osaczono by
imperative	1^st	niech osaczę			osaczmy
	2^nd	osacz			osaczcie
	3^rd	niech osaczy			niech osaczą
passive adjectival participle		osaczony	osaczona	osaczone	osaczeni	osaczone
anterior adverbial participle		osaczywszy
verbal noun		osaczenie