orantı

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوران (oran, “measure, proportion, moderation”), shares common origins with Proto-Turkic *orum (“cut, cutting, tuft”), from Proto-Turkic *or- (“to mow”), morphologically oran +‎ -tı.

Pronunciation

• IPA^(key): /o.ɾanˈtɯ/

Noun

orantı (definite accusative orantıyı, plural orantılar)

1. Ratio, proportion.

Declension

Inflection
Nominative	orantı
Definite accusative	orantıyı
	Singular	Plural
Nominative	orantı	orantılar
Definite accusative	orantıyı	orantıları
Dative	orantıya	orantılara
Locative	orantıda	orantılarda
Ablative	orantıdan	orantılardan
Genitive	orantının	orantıların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular orantım orantılarım 2nd singular orantın orantıların 3rd singular orantısı orantıları 1st plural orantımız orantılarımız 2nd plural orantınız orantılarınız 3rd plural orantıları orantıları Definite accusative Singular Plural 1st singular orantımı orantılarımı 2nd singular orantını orantılarını 3rd singular orantısını orantılarını 1st plural orantımızı orantılarımızı 2nd plural orantınızı orantılarınızı 3rd plural orantılarını orantılarını Dative Singular Plural 1st singular orantıma orantılarıma 2nd singular orantına orantılarına 3rd singular orantısına orantılarına 1st plural orantımıza orantılarımıza 2nd plural orantınıza orantılarınıza 3rd plural orantılarına orantılarına Locative Singular Plural 1st singular orantımda orantılarımda 2nd singular orantında orantılarında 3rd singular orantısında orantılarında 1st plural orantımızda orantılarımızda 2nd plural orantınızda orantılarınızda 3rd plural orantılarında orantılarında Ablative Singular Plural 1st singular orantımdan orantılarımdan 2nd singular orantından orantılarından 3rd singular orantısından orantılarından 1st plural orantımızdan orantılarımızdan 2nd plural orantınızdan orantılarınızdan 3rd plural orantılarından orantılarından Genitive Singular Plural 1st singular orantımın orantılarımın 2nd singular orantının orantılarının 3rd singular orantısının orantılarının 1st plural orantımızın orantılarımızın 2nd plural orantınızın orantılarınızın 3rd plural orantılarının orantılarının

Derived terms

• orantılı
• orantısız
• orantılamak

Further reading

• “orantı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu